അഭയാർത്ഥികൾ

തലകുനിച്ചു നിൽക്കുന്നതാരീ രാജ-
ഗതിയിലജ്ഞാതരന്ധകാരം പോലെ,
നിഴലുപോലുമുപേക്ഷിച്ചു പോയവർ,
വ്രണിതമാനസരെൻ സഹചാരികൾ?

സമയ വേഗഹയത്തിൻ പുറത്തു നി-
ന്നിലകൾ പോലെയടർന്നു പതിച്ചവർ,
പതിവുതെറ്റിപ്പിറന്നവർ, ദുർഗ്രഹ
നിലകളിൽ പെട്ടുപോയ നിരാശ്രയർ.

വ്യധിത മൂകരായ് നിൽക്കുന്ന ധോമുഖ
ധരിതർ, ഉഷ്ണ നിശ്വാസങ്ങളിൽ നഷ്ട-
സുഭഗ സ്വപ്നങ്ങൾ വാറ്റിയെടുപ്പവർ,
കരുതിവയ്ക്കുവാനൊന്നുമില്ലാത്തവർ.

പിറവി കൈക്കൊണ്ട മണ്ണിൽ നിഷ്കാസിതർ
പലയിടങ്ങളിൽ ചിന്നിച്ചിതറിയോർ,
എവിടെ വാഗ്ദത്ത ഭൂമിയെന്നാരാഞ്ഞു
വഴി പകുതിയും പിന്നിട്ടു പോയവർ.

അമിതഭോഗസുഖാർത്തിയിലെൻ നീല
നയനമർദ്ധനിമീലിതമാകവേ
കരടുപോലഭിശപ്ത ദൃശ്യം തീർത്തു
തലകുനിച്ചവർ നിൽക്കുന്നു പിന്നെയും.