മലകളെ കൈവളയണിയിച്ച പുഴകൾക്കു
പനിനീരു പകരുന്ന ജലദങ്ങളെ,
മഴവില്ലിനിഴ കൊണ്ടു നെയ്തതാരീ ഇന്ദ്ര-
പുരികളെ വെല്ലുന്ന ഹരിതതീരം?
പകരങ്ങളില്ലാത്ത ലാവണ്യമേ, ഇന്ദു-
കല ചൂടി നിൽക്കുന്ന താരുണ്യമേ,
ഇതു കേരളം ഇളയ്ക്കഭിമാനമേകുന്ന
മധുരാനുഭുതിയാം മമ മന്ദിരം.
ഒരു കുഞ്ഞു കാറ്റിന്റെ ചിറകിൽ കളിച്ചെത്തു-
മഴകെഴും ബുദ്ധമയൂരങ്ങളെ,
മഴപോയ മേടത്തിനൊളിയിൽ കണിക്കൊന്ന
വിരിയുന്ന വാടിതൻ നവഭംഗിയിൽ,
മലമുഴക്കിക്കൊണ്ടു പാടുന്നതാരെന്റെ
ഹൃദയം കൊതിപ്പിച്ച മധുരഗീതം.
"ഇതു കേരളം ഇളയ്ക്കഭിമാനമേകുന്ന
മധുരാനുഭുതിയാം മമ മന്ദിരം."
പശയുള്ള മണ്ണിൽനിന്നിളനീർക്കുടങ്ങളെ
വിരിയിക്കുമജ്ഞാത വിരലുകളിൽ
ഋതുസംക്രമോജ്വലമംഗുലീയം ചാർത്തി
സവിതാവു വിണ്ണിൽ ചിരിച്ചു നിൽക്കെ,
ചകിത മത്സ്യങ്ങളെ തഴുകും സരോവര
നളിനങ്ങൾ മൂളുന്നതേതു ഗാനം?
"ഇതു കേരളം ഇളയ്ക്കഭിമാനമേകുന്ന
മധുരാനുഭുതിയാം മമ മന്ദിരം."
ഹരിനീലകമ്പളം ചൂടി സഹ്യാചാല-
മെഴുതിയ സന്ദേശധാരയുമായ്
പെരിയാറു തുള്ളിക്കളിച്ചെത്തവെ നീല-
നയനങ്ങളിൽ പ്രേമദാഹവുമായ്,
കടലേറ്റു പാടുന്നൊരമരഗീതം ഏഴു
കരകളിൽ പുളകം വിരിച്ച ഗീതം;
"ഇതു കേരളം ഇളയ്ക്കഭിമാനമേകുന്ന
മധുരാനുഭുതിയാം മമ മന്ദിരം."
"ഇതു കേരളം മന്നിലിതു കേരളം ഇളയ് -
ക്കഭിമാനമേകുന്ന മണി മന്ദിരം."
