വേരുകൾ

പാതയോരത്തെ മരത്തണലിൽ
പാതിയുറക്കത്തിൽ ഞാനിരിക്കെ 

ആരുനീ വാകമരക്കാമ്പിലേ-
ക്കൂളിയിട്ടമ്പോ കടന്നുകേറി.

ജീവോദകത്തിലലിഞ്ഞു ചേർന്നു
നാരായ വേരിലെക്കാണ്ടിറങ്ങി.

ജീവൽച്ചിരാതുതെളിച്ചു മണ്ണിൽ
ആയിരം കോടികൾ കാത്തു നിൽക്കെ,

വേരുകൾ, വേരുകൾ തേടി മണ്ണിൽ 
ഭൂതകാലത്തിലേക്കാണ്ടുപോയി.

ആറടി മണ്ണിന്റെ ശ്രീകരത്തിൽ
കീടങ്ങളായിപ്പരിണമിച്ചോർ 

ചാരെ ലവംഗസുഗന്ധമേകി
സ്വാഗതഗീതങ്ങളാലപിക്കെ

പൊട്ടിപ്പിളർന്നസ്ഥിവാരങ്ങളിൽ, 
മുറ്റിയ ചെങ്കല്ലു കോട്ടകളിൽ

പട്ടിൽ പൊതിഞ്ഞ സംസ്കാരദേഹം
മൃത്യുഞ്ജയത്തിനു കാത്തുനിന്നു.

എണ്ണിയാൽത്തീരാത്ത ചെങ്കോലുകൾ,
സ്വർണ്ണാഭ തീർത്ത സിംഹാസനങ്ങൾ, 

കാരാഗൃഹങ്ങൾ,  കഴുമരങ്ങൾ,
പ്രേതാലയങ്ങളന്തപ്പുരങ്ങൾ, 

മന്വന്തരങ്ങളിൽ പൂത്തുലഞ്ഞ
സഞ്ചിത സംസ്കാര ഛത്രപങ്ങൾ

വേദനതൻ വേർപ്പുപാടങ്ങളിൽ
ആരെയോ കാത്തു കിടന്നിരുന്നു. 

നോവിന്റെ വിത്തു വിതച്ചു മണ്ണിൽ
നാവുനീർതൂകി ഉണർത്തി മെല്ലെ 

മോഹസമൃദ്ധക പോഷണത്താൽ
മേനി നൂറായിക്കതിരു കൊയ്യാൻ 

പോകുമോ നീ പോയ കാലങ്ങളിൽ
ക്രൂരത ചിന്തിയ പാടങ്ങളിൽ?

മാടിവിളിക്കുന്നു വാഗ്ദാനമായ്
മായിക സ്വർണ്ണ സിംഹാസനങ്ങൾ!

പോരുക മാമകസ്വപ്നങ്ങളെ
മാറാലവിട്ടു തിരിച്ചുപോകു

നേരിൻ തടി കടന്നാർജ്ജവത്തിൽ
ഭാവിയിലേക്കു കുതിച്ചുകേറൂ. 

ഏഴായ് പിരിഞ്ഞ ശിഖരങ്ങളിൽ
നൂറല്ലിലകൾ  ചിരിച്ചു നിൽപ്പു 

നീയതിൻ നാഡീ ഞരമ്പുകളിൽ
ധൂസരമായിട്ടലിഞ്ഞുചേരു.

-------------

08.02.2021

കഞ്ഞി കുടിക്കാനെത്തിയപ്പോൾ

ഒരിക്കൽ കഞ്ഞി കുടിക്കനെത്തിയപ്പോൾ  

മേശയ്ക്കു ചുറ്റും കസേരകളില്ലായിരുന്നു.

മറ്റൊരിക്കൽ, കസേരകൾ ഒഴിവില്ലായിരുന്നു.

വേറൊരിക്കൽ കോരിക്കുടിക്കാൻ 

കരണ്ടിയില്ലായിരുന്നു.

ഇനിയുമൊരിക്കൽ കൂട്ടുകറി തിളയ്ക്കുകയായിരുന്നു.

ഒരിക്കൽ ഉപ്പിലിട്ടവ തീർന്നുപോയിരുന്നു.

പിന്നൊരിക്കൽ അതിഥികൾ പുറത്തു നിൽക്കുകയായിരുന്നു.

പിന്നീടൊരിക്കൽ പുറത്തു മഴ പെയ്യുകയായിരുന്നു.

മറ്റൊരിക്കൽ കഠിനമായ വേനലായിരുന്നു.

ഇനിയൊരിക്കൽ സൂര്യഗ്രഹണമായിരുന്നു.

പക്ഷെ എല്ലാത്തവണയും കഞ്ഞിയുണ്ടായിരുന്നു.

എന്നിട്ടും!

-------------

05.07.2020

{ശൂന്യഗണം}

മരിച്ചു! 

അവനു ജാതിയില്ലായിരുന്നു, 

അതുകൊണ്ടു മതവും. 

അവൻ വിശ്വാസി അല്ലായിരുന്നു, 

അതുകൊണ്ടു പാർട്ടികൾക്കു പുറത്തായിരുന്നു.

സിരകളിൽ രാഷ്ട്രീയമുണ്ടായിരുന്നു, 

അതുകൊണ്ടവൻ 'അരാഷ്ട്രീയവാദി' ആയിരുന്നു (ചില വിശ്വാസികൾക്ക്).

പൂക്കളെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു, 

അതുകൊണ്ടവൻ 'ദുർബലനായിരുന്നു'.

പുഴകളെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു,

അതുകൊണ്ടവൻ 'അസ്ഥിരനായിരുന്നു'.

മേഘങ്ങളെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു, 

അതുകൊണ്ടവൻ 'പൊങ്ങച്ചക്കാരനായിരുന്നു'.

എങ്കിലും അവൻ ഒരു പരിസ്ഥിതിവാദി ആയിരുന്നില്ല.

താലികെട്ടിപ്പോയ അപരാധത്താൽ  

ഫെമിനിസ്റ്റുമല്ലായിരുന്നു.

കുറച്ചുപേർക്കു തൊഴിൽ കൊടുത്തതിനാൽ 

ഒരു മുതലാളിയും, 

സ്വന്തമായി വീടുള്ളതിനാൽ 

ഒരു ബൂർഷ്വായും, 

ഭരണകൂടത്തെ വിമർശിച്ചതിനാൽ 

ഒരു ഭീകരവാദിയും,

കൊല്ലരുതെന്നു പറഞ്ഞതിനാൽ 

ഒരു പിന്തിരിപ്പനും, 

പട്ടാളത്തെ പിരിച്ചുവിടണമെന്നു പറഞ്ഞതിനാൽ 

ഒരു മണ്ടനുമായിരുന്നു.

സ്വന്തം ശവം ചുമന്നവൻ പട്ടടയിൽ വച്ചപ്പോൾ 

തീപ്പെട്ടിക്കൊള്ളിയുമായി 

അവരൊക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നു.

(കൂട്ടത്തിൽ ഈ ഞാനും)

കൊറോള ചരിതം തുള്ളൽ

പണ്ടാരാണ്ടു പറഞ്ഞതുപോലെ
പണ്ടെങ്ങാണ്ടു നടന്നതുപോലെ
ഇണ്ടലൊഴിഞ്ഞൊരു പട്ടണനടുവിൽ
വണ്ടിയുമായി ഡൊമിനിക്കേട്ടൻ.

പട്ടണമേതെന്നറിയില്ലെങ്കിൽ
കുട്ടാ നോക്കു ഗൂഗിൾ മാപ്പിൽ.
ഒത്തിരി വെള്ളം ചുറ്റിലുമുണ്ട്
ഒറ്റത്തുള്ളികുടിക്കാനില്ല.  

പുട്ടിനു പീര കണക്കുണ്ടൊരു പുര
മപ്പുറമാണേൽ സൗദി രാജ്യം
പുട്ടിനു പീര കണക്കുണ്ടൊരു പുര
മിപ്പുറമാണേൽ ഖത്തറു രാജ്യം.

പറുദീസയ്‌ക്കെതിർ ചൊല്ലും ബഹറിൻ
പവിഴ ദ്വീപു കൊരുത്തൊരു രാജ്യം.
അവിടെ മനാമ ഗലികളിലില്ലാ
ത്തൊരുവകയില്ലീ ഉലകിലശേഷം.
പട്ടും, വളയും, മസ്‌ക്കും, ഊധും
ചട്ടീം, കലവും, സോപ്പും കിട്ടും
കിട്ടാത്തൊരു വക ബാപ്പാനാണെ
കിട്ടാനില്ലുമ്മാനെ മാത്രം. 

അത്തരമൊരു ചെറു കടയിൽ പണ്ടേ
പത്തുദിനാറിനു  തൊപ്പികളുണ്ടെ-
ന്നുത്തമനാകും  ഡൊമിനിക്കേട്ടനു   
ചിത്തേ നല്ലൊരു വെളിവുണ്ടായി.

പട്ടണ നടുവിൽ അങ്ങനെയെത്തി
പുത്തൻകാറിൽ ഡൊമിനിക്കേട്ടൻ.
തൊപ്പികളില്ലാ രാജ്യത്തെന്തിനു
തൊപ്പി തെരഞ്ഞു നടന്നീത്തരുണൻ?

പളപള മിന്നും ചോന്ന കൊറോള
വളവു തിരിഞ്ഞു വരുന്നതുകണ്ടാൽ
കവിളത്തൊരുപിടി മലരു കൊഴിഞ്ഞൊരു
കി ളവനുമധുനാ നോക്കിപ്പോകും. 

പത്തുദിനാറും പിന്നതിനർദ്ധവു-
മൊത്തിരി നോവൊടു നൽകി ചേട്ടൻ
വർദ്ധിതമോദത്തോടെ പിന്നാ
ത്തൊപ്പി ശിരസ്സിലണിഞ്ഞു നടന്നു.

ചറപറ വണ്ടികളോടും വഴിയുടെ
അരികേ ഗമയിൽ പോകും നേരം 
തരസാ നമ്മുടെ ചോന്ന കൊറോള
അറബിയൊരുത്തൻ മോഷ്ടിക്കുന്നു.

പനപോലൊട്ടുനിവർന്നൊരു ഗാത്രൻ
തലയിൽ തിരിക കമഴ്ത്തിയ മാന്യൻ
അലസം കാറു തുറന്നു, ലളിതം,
ദ്രുതമോടിച്ചു കടന്നുകളഞ്ഞു.

കണ്ടിതു ക്രോധാൽ തൊണ്ട തുറന്നു,
മണ്ടിനടന്നു ഡൊമിനിക്കേട്ടൻ.
കിട്ടിയ ചീത്തകളൊക്കെയു മൊറ്റ-
ക്കൊട്ടയിൽ വാരിയെറിഞ്ഞാച്ചുള്ളൻ. 

അപ്പോളതുവഴി മറ്റൊരു  സുന്ദര-
നെത്തി  'കനേഷ്യസ്' എന്നു വിളിപ്പേർ.
ഒട്ടു നിറുത്തിയ ശകടത്തിൽ നി-
ന്നെത്തിവലിഞ്ഞൊന്നവലോകിച്ചു.

അത്തിപ്പുഴയുടെ പുത്രൻ ചൊല്ലി,
"സത്യം ഞാനൊരു കാര്യമുരയ്ക്കാം,   
ചേട്ടൻ പോയൊരു കേസു കൊടുക്കിൽ
കട്ടവനെ ഞാനിന്നുപിടിക്കാം."

പിന്നവനൊട്ടും മടികൂടാതെ
മിന്നലുപോലെ പറന്നു,  മുന്നേ
ചൊന്നതുപോലെ  മറഞ്ഞഹിമാറെ
ചെന്നു പിടിക്കാനാവേശത്താൽ.

ഒന്നു തണുത്തു ഡൊമിനിക്കേട്ടൻ 
പിന്നൊരു ശ്വാസം കൂടെയെടുത്തു.
ഉന്നത മൗലിയിലണിയാൻ വെച്ചതു
പന്നഗമായെന്നൊന്നു നിനച്ചു. 

ഉച്ചച്ചൂടിൽ കത്തി മനാമ
മുച്ചൂടെരിപൊരികൊള്ളുന്നേരം  
ഉച്ചിയിലുടെ കല്ലായിപ്പുഴ
പൊട്ടിയൊലിച്ചതു കണ്ണിലൊളിച്ചു. 

കണ്ണുകൾ കൂട്ടിത്തിരുമീ ചേട്ടൻ
"എന്തെ കാഴ്ചകൾ വഞ്ചിച്ചെന്നോ!"
"എന്നുടെ കാറുണ്ടിവിടെത്തന്നെ
മുന്നേപോയതുമിതുതാനല്ലേ?" 

തന്നുടെ  ശകടം പോലൊരു ശകടം
മുന്നേ പോന്നതു കണ്ടു നിനച്ചു
നമ്മുടെ ശകടം തന്നെയിതെന്നും,
പിന്നെ ഹലാക്കിന്നുള്ളം തരികിട.  

പുല്ലുകിളിച്ചില്ലിനിയും കള്ളനെ
ചെല്ലേ പൊക്കാൻ പോയൊരു വഴിയിൽ.
അല്ലേലിന്നിതു ചൊല്ലാം 'നിങ്ങടെ
ഇല്ലാസമയം പോയതു പോലെ'. 

നിഗൂഢം

എവിടെ ഒളിപ്പിച്ചിരുന്നു നിൻ രാഗാർദ്ര
വിബുധ താരങ്ങളെ കാമ്യനിശീഥിനി!
ചിറകുരുമ്മിപ്പോകുമീഘനവേണിക്കു
പിറകിലോ, ചാരു ശശാങ്കബിംബത്തിലോ?

എവിടെയാണെങ്കിലും പുഞ്ചിരിപ്പാലൊളി
വിതറിയുഡുക്കൾ  വിരിഞ്ഞിടുമ്പോൾ   
തരളമീ മാനസത്തോണി തുഴഞ്ഞിന്ദ്ര
നഭസിന്റെ തീരത്തണഞ്ഞിടും ഞാൻ.

കരപരിലാളന സുഖദ സൗഗന്ധികം
വിടരുന്ന വിൺമലർവാടികയിൽ
ചമയമഴിച്ചനുപല്ലവി പാടിയീ
കടവിലെത്തു, കാത്തിരിക്കുന്നു ഞാൻ.

--------

14.04.2021

മുറി

മുറിക്കുള്ളിൽ മുറിയുണ്ടെന്നറിഞ്ഞതെങ്ങനെയെന്നോ?
ഉറപ്പുള്ള കയറുമായ് വലിഞ്ഞുകേറിയ നേരം.
കയററ്റം ഉറപ്പിച്ചു, കുടുക്കറ്റം തലയ്ക്കിട്ടു
ഉറപ്പിക്കാനൊരുവട്ടം കിഴുക്കാം തൂക്കിലേ നോക്കി.
പകച്ചുപോയ് മിഴി വീണ്ടുമടച്ചിട്ടു തുറന്നിട്ടും
മികച്ച മറ്റൊരുമുറി,  മുറിക്കുള്ളിലിരിക്കുന്നു.
കിഴക്കു നിന്നൊരു മുറി, വടക്കു നിന്നൊരു മുറി
കിഴുക്കാം തൂക്കിലേ നോക്കെ, തെളിഞ്ഞു മറ്റൊരു മുറി.
അറിഞ്ഞില്ലിന്നിതേവരെ ജനിച്ചനാൾ മുതലൊട്ടും
മുറിക്കുള്ളിളനന്തമാം മുറിയുണ്ടെന്നൊരിക്കലും.

വിരിപ്പിട്ടു മറച്ചിട്ടും ജനൽ തന്ന വെളിച്ചത്തിൽ
അടുക്കായിട്ടിരിക്കുന്നു തടിച്ചപുസ്തകക്കൂട്ടം. 
ചരിത്ര പുസ്തകം നോക്കി ഇരട്ടവാലിളക്കുന്നു,
പെരുത്ത മസ്തകം നീട്ടിപ്പുഴുവെന്തോ തിരയുന്നു.
അടച്ചിട്ടും പഴുതിലൂടരിച്ചെത്തി വിളിക്കുന്നു,
പുറത്തു ചെമ്പകം പൂത്ത കഥചൊല്ലി മണിത്തെന്നൽ.
കനത്ത ഭിത്തികൾ താണ്ടി മരം കൊത്തി മുഴക്കുന്ന
മരിച്ചുചൊല്ലലിൻ മൊഴി അകത്തുവന്നലയുന്നു.
അതുകേട്ടോരുറുമ്പുകൾ തലതല്ലിച്ചിരിക്കുന്നു,
വലകെട്ടി പണക്കാരൻ ചിലന്തി വെഞ്ചരിക്കുന്നു.
പഡുത്വമുള്ളൊരു പല്ലി വിളക്കേന്തിത്തിരയുന്നൂ
ഇരുട്ടില്ലെന്നിടയ്ക്കിടെ സമൃദ്ധമായുരയ്ക്കുന്നു.
ഉടഞ്ഞ നാഴികമണി തിരക്കിട്ടു തിരിയുന്നു
പിടഞ്ഞ ഗൗളിവാലൊന്നു സമയത്തെ ചതിക്കുന്നു.
പതുത്ത മെത്തയിൽ 'ടോമി' മിഴിപൂട്ടിയുറങ്ങുന്നു
പുതിയ 'ടീവി'യിൽ വന്നു  'ജെറി' പൊട്ടിച്ചിരിക്കുന്നു.
ഒഴിഞ്ഞോരു ചഷകത്തിൻ കരയിൽ വന്നിറങ്ങുന്നു,
മിഴിപൂട്ടിക്കൊതിയൂറി മണിയൻ കാത്തിരിക്കുന്നു.
ഒരു കൊച്ചു വിമാനം വന്നിറങ്ങുന്നു കണങ്കാലിൽ  
നിറം കുത്തിക്കുടിക്കുവാൻ പതം നോക്കിത്തിരയുന്നു.
അലാറം കേട്ടുണർന്ന 'ടോം' പകച്ചു പന്തലിക്കുന്നു,
അടഞ്ഞ താളുകൾക്കുള്ളിൽ പുഴു ചതഞ്ഞരയുന്നു. 

പൊറുക്കാത്തൊരപരാധം ഒളിപ്പിക്കാനിടം തേടി
മുറിക്കുള്ളിൽ മുറിക്കുള്ളിൽ മുറിക്കുള്ളിൽ തിരഞ്ഞിട്ടും
മുറിപ്പെട്ടവികാരങ്ങളൊളിപ്പിക്കാനിടമില്ല
മുറിക്കുള്ളിൽ മുറിയുണ്ട് അതിന്നുള്ളിൽ മുറിയുണ്ട്!

------------

04.042021

മഹദ് ചിത്രം

മഹിത ചത്വര മദ്ധ്യപീഠത്തിന്റെ
നെറുകയിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കാതെ പോയൊരു
ചരിതമാണു നീ, കാലാതിവർത്തിയായ്‌
കനക ചട്ടങ്ങൾ കാത്തുസൂക്ഷിക്കുന്ന
സുഭഗശീലയിൽ കാലം മറവികൊ-
ണ്ടെഴുതിയിട്ട മഹദ് ചിത്രമാണു നീ. 

കവിതയാണു നീ, പൊന്മണൽത്താളിന്റെ
ഹൃദയഭിത്തിയിൽ സൂര്യൻ കുറിച്ചിട്ട
തരള സാന്ത്വന കാരുണ്യ പീയൂഷ
മധുരമാണു, മരുപ്പച്ചയാണു നീ. 

അമൃതധാരയെൻ കർണ്ണപുടങ്ങൾക്കു
ലഹരിതന്നനുസ്യൂത പ്രവാഹമായ്
ത്വരിത വേഗത്തിൽ കാറ്റു പകർന്നുനിൻ
മഹിത മോഹന വാക്കുകൾ സാന്ദ്രമായ്. 

കരുണ താരകേ, കാനനശ്രീ നേർത്ത
വിരലിനാൽ  മുകിൽത്താളിൽ ജ്വലിപ്പിച്ച
ക്ഷണിക വിദ്യുത് പ്രവാഹമേ, താവക
പ്രഭയിലെൻ പാത നിത്യംതെളിച്ചിടു. 

------------

31.03.2021

 

കുറുങ്കവിതകൾ

"മേടമെത്തും വരെ കാത്തിരിക്കാൻ വയ്യ"
മോദേന ചൊല്ലുന്നു നൽക്കണിക്കൊന്നകൾ
ചാരുപീതാംബരം ചാർത്തിപ്പകലോന്റെ
തേരു വരും മഹാവീഥിയിൽ നിൽപ്പു നീ.
"പോയാണ്ടു മേടക്കണി മുടങ്ങിപ്പോയി
കോവിഡു വന്നു പതിച്ചതു കാരണം.
ഈയാണ്ടു മേടം വരെക്കാത്തിരിക്കുവാൻ
ആവതില്ലേതുമേ" എന്നു ചൊല്ലുന്നവൾ!

(21.03.2021 രാജൻ കെ ആചാരിയാണ് ഈ വരികൾക്കുള്ള inspiration. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഒരു കവിതയ്ക്കുള്ള മറുപടിയാണിത്. _  

മൂന്നാമത്തെ ബുദ്ധൻ

 

ഒന്നാമനവലോകൻ  ഷോക്കേസിലിടം തേടി
ഒന്നിച്ചുറങ്ങി മറ്റു കാഴ്ചവസ്തുക്കൾക്കൊപ്പം.
കണ്ണാടിച്ചില്ലിന്നുള്ളിൽ വെണ്ണക്കൽ തഥാഗതൻ 
എണ്ണത്തിൽ മറ്റൊന്നായി കണ്ണിനുകുളിരേകി.

ജാലകപ്പടിമീതെ ധൂളിയാലലംകൃതൻ
ചാലകലോഹം തീർത്ത രണ്ടാമനവലോകൻ.
സാകൂതം വീക്ഷിക്കുന്നു നിത്യജീവിതത്തിലെ
സാകർമ്മ ഫലേച്ഛുവിൻ സമ്മർസാൾട്ടുകൾ നിത്യം.

കർമ്മബന്ധങ്ങൾ  ക്ഷണഭംഗുരസുഖോന്മാദം
സ്വർണ്ണാർത്തിയൊടുങ്ങാത്ത മോഹതൃഷ്ണകളശ്വം
എങ്ങുപോവതെന്നൊട്ടുമറിയാത്തൊരുവീഥി
ബന്ധനസ്ഥനാമന്ധൻ, യാത്രികൻ നിരാലംബൻ.

ദുഃഖ കാണ്ഡത്തിൽ യുദ്ധകാണ്ഡത്തിനൊരുങ്ങുന്ന
മർത്യജീവിതത്തിന്റെ പൂജിത മഹാകാവ്യം,
പൊട്ടിയ കുത്തിക്കെട്ടാലിളകിയ പത്രങ്ങളെ
ചിട്ടയിലൊന്നിപ്പിക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടുമ്പോളെത്തി;
മൂന്നാമനാവലോകനദൃശ്യൻ നിരാമയൻ
മൂന്നാംപാത മുന്നമേ  കണ്ടവനനാസക്തൻ
തേരിന്നു ചക്രംതീർത്തു, വാജിക്കു കടിഞ്ഞാണും,
ബോധരൂപനായുള്ളിൽ തെളിഞ്ഞു വിളങ്ങുന്നു.  

രാവിനെ തളർത്തുവാൻ!

എന്തു നീ തിരിച്ചെത്തി ഇത്തുരുത്തിലെചിര-
സ്പന്ദനം കേൾക്കാൻ മാത്രം പിന്നെയുമണഞ്ഞെന്തേ?
ഉന്നതവരശ്രീമൽ സൗഭഗോപാന്തം തേടി
അന്നൊരു രാവിൻ കേവുവള്ളം നീ തുഴഞ്ഞുപോയ്. 

ചിന്നിയവർഷാശ്രുക്കൾ, വിച്‌ഛിന്നനിനവുകൾ,
ഛിന്നഭിന്നമായിപ്പോയെൻ സ്വാസ്ഥ്യശാരദചിത്തം.
ഒന്നണഞ്ഞിരുന്നെങ്കി, ലൊന്നണച്ചിരുന്നെങ്കി- 
ലെന്നു ഞാനുൾത്താപത്തിലെത്രയോ കൊതിച്ചുപോയ്. 

പിന്നെയുൾക്കരുത്തിന്റെ ചുരികയുമെടുത്തുകൊ-
ണ്ടിന്നലെപ്പോലും  യുദ്ധം ചെയ്തു ഞാനശ്വാരൂഢ.
കണ്ണിമയ്ക്കുവാനൊരു തണൽ തേടീലൊരുവട്ടം
കൺകുളിർക്കുവാൻ വർണ്ണരാജികൾ തേടീലൊട്ടും.

സ്വർണ്ണമാകന്ദഫല സൗരഭം വിതറുന്ന
പൊന്മണിത്തെന്നൽ കാതിൽ പുന്നാരം പറഞ്ഞിട്ടും
ഒന്നു നിന്നീല, തിരിഞ്ഞൊന്നു നോക്കീലാ ചുറ്റും
പൊൻപ്രഭാതല്പം തീർത്തു ഭാനുമാൻ ക്ഷണിക്കിലും. 

പർജ്ജന്യഭേരീനാദ വിസ്മയ മൊരുക്കിക്കൊ
ണ്ടശ്യാമവർണ്ണൻ വർഷകാർമുകം കുലച്ചിട്ടും
പുൽക്കൊടിത്തുമ്പിൽ നിഴൽ വീഴ്ത്തിയെൻ ശ്യാമാശ്വങ്ങൾ
ഇക്ഷിതി വലംവച്ചു മേൽപ്പോട്ടു കുതിച്ചുപോയ്. 

പണ്ടൊരുനാളിൻ ശപ്തശാന്തിയിലുപേക്ഷിച്ച
സുന്ദരതാരാങ്കിത   മാദക രജനിയെ
എന്തിനു തിരഞ്ഞു നീ പിന്നെയുമണയുന്നു
ഇന്ദുഗോപങ്ങൾ  പോലെ രാവിനെ തളർത്തുവാൻ! 

----------------

07.03.2021

വനിതാദിന സ്മരണകളോടെ (March 8)